伯夷列传拼音版和注音版
伯夷列传全文注音版
伯夷列传拼音版
bó yí liè zhuàn
伯夷列传
fū xué zhě zài jí jí bó 。 yóu kǎo xìn yú liù yì 。《 shī 》、《 shū 》 suī quē , rán yú 、 xià zhī wén kě zhī yě 。 yáo jiāng xùn wèi , ràng yú yú shùn , shùn 、 yǔ zhī jiān , yuè mù xián jiàn , nǎi shì zhī yú wèi , diǎn zhí shù shí nián , gōng yòng jì xīng , rán hòu shòu zhèng 。 shì tiān xià zhòng qì , wáng zhě dà tǒng , chuán tiān xià ruò sī zhī nán yě 。 ér shuō zhě yuē :“ yáo ràng tiān xià yú xǔ yóu , xǔ yóu bù shòu , chǐ zhī táo yǐn 。 jí xià zhī shí , yǒu biàn suí 、 wù guāng zhě 。”
夫学者载籍极博。尤考信于六艺。《诗》、《书》虽缺,然虞、夏之文可知也。尧将逊位,让于虞舜,舜、禹之间,岳牧咸荐,乃试之于位,典职数十年,功用既兴,然后授政。示天下重器,王者大统,传天下若斯之难也。而说者曰:“尧让天下于许由,许由不受,耻之逃隐。及夏之时,有卞随、务光者。”
cǐ hé yǐ chēng yān ? tài shǐ gōng yuē : yú dēng jī shān , qí shàng gài yǒu xǔ yóu zhǒng yún 。 kǒng zǐ xù liè gǔ zhī rén shèng xián rén , rú wú tài bó 、 bó yí zhī lún xiáng yǐ 。 yú yǐ suǒ wén , yóu 、 guāng yì zhì gāo , qí wén cí bù shǎo gài jiàn , hé zāi ? kǒng zǐ yuē :“ bó yí 、 shū qí , bù niàn jiù è , yuàn shì yòng xī 。”“ qiú rén de rén , yòu hé yuàn hū ?” yú bēi bó yí zhī yì , dǔ yì shī kě yì yān 。 qí chuán yuē : bó yí 、 shū qí , gū zhú jūn zhī èr zǐ yě 。 fù yù lì shū qí 。 jí fù zú , shū qí ràng bó yí 。 bó yí yuē :“ fù mìng yě 。” suì táo qù 。 shū qí yì bù kěn lì ér táo zhī 。 guó rén lì qí zhōng zǐ 。 yú shì bó yí 、 shū qí wén xī bó chāng shàn yǎng lǎo ,“ hé wǎng guī yān !” jí zhì , xī bó zú , wǔ wáng zài mù zhǔ , hào wéi wén wáng , dōng fá zhòu 。
此何以称焉?太史公曰:余登箕山,其上盖有许由冢云。孔子序列古之仁圣贤人,如吴太伯、伯夷之伦详矣。余以所闻,由、光义至高,其文辞不少概见,何哉?孔子曰:“伯夷、叔齐,不念旧恶,怨是用希。”“求仁得仁,又何怨乎?”余悲伯夷之意,睹轶诗可异焉。其传曰:伯夷、叔齐,孤竹君之二子也。父欲立叔齐。及父卒,叔齐让伯夷。伯夷曰:“父命也。”遂逃去。叔齐亦不肯立而逃之。国人立其中子。于是伯夷、叔齐闻西伯昌善养老,“盍往归焉!”及至,西伯卒,武王载木主,号为文王,东伐纣。
bó yí 、 shū qí kòu mǎ ér jiàn yuē :“ fù sǐ bù zàng , yuán jí gān gē , kě wèi xiào hū ? yǐ chén shì jūn , kě wèi rén hū ?” zuǒ yòu yù bīng zhī 。 tài gōng yuē :“ cǐ yì rén yě 。” fú ér qù zhī 。 wǔ wáng yǐ píng yīn luàn , tiān xià zōng zhōu , ér bó yí 、 shū qí chǐ zhī , yì bù shí zhōu sù , yǐn yú shǒu yáng shān , cǎi wēi ér shí zhī 。 jí è qiě sǐ , zuò gē , qí cí yuē :“ dēng bǐ xī shān xī , cǎi qí wēi yǐ 。 yǐ bào yì bào xī , bù zhī qí fēi yǐ 。 shén nóng 、 yú 、 xià hū yān méi xī , wǒ ān shì guī yǐ ? yú jiē cú xī , mìng zhī shuāi yǐ 。” suì è sǐ yú shǒu yáng shān 。 yóu cǐ guān zhī , yuàn xié fēi xié ? huò yuē :“ tiān dào wú qīn , cháng yǔ shàn rén 。”
伯夷、叔齐叩马而谏曰:“父死不葬,爰及干戈,可谓孝乎?以臣弑君,可谓仁乎?”左右欲兵之。太公曰:“此义人也。”扶而去之。武王已平殷乱,天下宗周,而伯夷、叔齐耻之,义不食周粟,隐于首阳山,采薇而食之。及饿且死,作歌,其辞曰:“登彼西山兮,采其薇矣。以暴易暴兮,不知其非矣。神农、虞、夏忽焉没兮,我安适归矣?于嗟徂兮,命之衰矣。”遂饿死于首阳山。由此观之,怨邪非邪?或曰:“天道无亲,常与善人。”
ruò bó yí 、 shū qí , kě wèi shàn rén zhě fēi xié ? jī rén jié xíng , rú cǐ ér è sǐ 。 qiě qī shí zǐ zhī tú , zhòng ní dú jiàn yán yuān wéi hào xué 。 rán huí yě lǚ kōng , zāo kāng bù yàn , ér zú zǎo yāo 。 tiān zhī bào shī shàn rén , qí hé rú zāi ? dào zhí rì shā bù gū , gān rén zhī ròu , bào lì zì suī , jù dǎng shù qiān rén , héng xíng tiān xià , jìng yǐ shòu zhōng , shì zūn hé dé zāi ? cǐ qí yóu dà zhāng míng jiào zhù zhě yě 。 ruò zhì jìn shì , cāo xíng bù guǐ , zhuān fàn jì huì , ér zhōng shēn yì lè , fù hòu lěi shì bù jué 。 huò zé dì ér dǎo zhī , shí rán hòu chū yán , xíng bù yóu jìng , fēi gōng zhèng bù fā fèn , ér yù huò zāi zhě , bù kě shèng shǔ yě 。 yú shèn huò yān , tǎng suǒ wèi tiān dào , shì xié fēi xié ?
若伯夷、叔齐,可谓善人者非邪?积仁洁行,如此而饿死。且七十子之徒,仲尼独荐颜渊为好学。然回也屡空,糟糠不厌,而卒蚤夭。天之报施善人,其何如哉?盗跖日杀不辜,肝人之肉,暴戾恣睢,聚党数千人,横行天下,竟以寿终,是遵何德哉?此其尤大彰明较著者也。若至近世,操行不轨,专犯忌讳,而终身逸乐,富厚累世不绝。或择地而蹈之,时然后出言,行不由径,非公正不发愤,而遇祸灾者,不可胜数也。余甚惑焉,倘所谓天道,是邪非邪?
zǐ yuē :“ dào bù tóng , bù xiāng wéi móu 。” yì gè cóng qí zhì yě 。 gù yuē :“ fù guì rú kě qiú , suī zhí biān zhī shì , wú yì wéi zhī 。 rú bù kě qiú , cóng wú suǒ hǎo 。”“ suì hán , rán hòu zhī sōng bǎi zhī hòu diāo 。” jǔ shì hún zhuó , qīng shì nǎi jiàn 。 qǐ yǐ qí zhòng ruò bǐ , qí qīng ruò cǐ zāi ?“ jūn zǐ jí mò shì ér míng bù chēng yān 。” jiǎ zǐ yuē :“ tān fū xùn cái , liè shì xùn míng , kuā zhě sǐ quán , zhòng shù féng shēng 。” tóng míng xiāng zhào , tóng lèi xiāng qiú 。“ yún cóng lóng , fēng cóng hǔ , shèng rén zuò ér wàn wù dǔ 。” bó yí 、 shū qí suī xián , dé fū zǐ ér míng yì zhāng ; yán yuān suī dǔ xué , fù jì wěi ér xíng yì xiǎn 。 yán xué zhī shì , qū shè yǒu shí , ruò cǐ lèi míng yān miè ér bù chēng , bēi fú 。 lǘ xiàng zhī rén , yù dǐ xíng lì míng zhě , fēi fù qīng yún zhī shì , è néng shī yú hòu shì zāi !
子曰:“道不同,不相为谋。”亦各从其志也。故曰:“富贵如可求,虽执鞭之士,吾亦为之。如不可求,从吾所好。”“岁寒,然后知松柏之后凋。”举世混浊,清士乃见。岂以其重若彼,其轻若此哉?“君子疾没世而名不称焉。”贾子曰:“贪夫徇财,烈士徇名,夸者死权,众庶冯生。”同明相照,同类相求。“云从龙,风从虎,圣人作而万物睹。”伯夷、叔齐虽贤,得夫子而名益彰;颜渊虽笃学,附骥尾而行益显。岩穴之士,趋舍有时,若此类名湮灭而不称,悲夫。闾巷之人,欲砥行立名者,非附青云之士,恶能施于后世哉!
上一篇:宋玉对楚王问原文拼音版注音版
下一篇:子鱼论战原文拼音版注音版及翻译