述志令文言文拼音版
述志令文言文注音版
述志令文言文拼音版
《 shù zhì lìng 》
《述志令》
gū shǐ jǔ xiào lián , nián shào , zì yǐ běn fēi yán xué zhī míng zhī shì , kǒng wéi hǎi nèi rén zhī suǒ jiàn fán yú , yù wéi yī jùn shǒu , hǎo zuò zhèng jiào , yǐ jiàn lì míng yù , shǐ shì shì míng zhī zhī ; gù zài jǐ nán , shǐ chú cán qù huì , píng xīn xuǎn jǔ , wéi wǔ zhū cháng shì 。 yǐ wéi qiáng háo suǒ fèn , kǒng zhì jiā huò , gù yǐ bìng huán 。
孤始举孝廉,年少,自以本非岩穴知名之士,恐为海内人之所见凡愚,欲为一郡守,好作政教,以建立名誉,使世士明知之;故在济南,始除残去秽,平心选举,违迕诸常侍。以为强豪所忿,恐致家祸,故以病还。
qù guān zhī hòu , nián jì shàng shǎo , gù shì tóng suì zhōng , nián yǒu wǔ shí , wèi míng wéi lǎo 。 nèi zì tú zhī , cóng cǐ què qù èr shí nián , dài tiān xià qīng , nǎi yǔ tóng suì zhōng shǐ jǔ zhě děng ěr 。 gù yǐ sì shí guī xiāng lǐ , yú qiáo dōng wǔ shí lǐ zhù jīng shè , yù qiū xià dú shū , dōng chūn shè liè , qiú dǐ xià zhī dì , yù yǐ ní shuǐ zì bì , jué bīn kè wǎng lái zhī wàng 。 rán bù néng dé rú yì 。
去官之后,年纪尚少,顾视同岁中,年有五十,未名为老。内自图之,从此却去二十年,待天下清,乃与同岁中始举者等耳。故以四时归乡里,于谯东五十里筑精舍,欲秋夏读书,冬春射猎,求底下之地,欲以泥水自蔽,绝宾客往来之望。然不能得如意。
hòu zhēng wéi dū wèi , qiān diǎn jūn xiào wèi , yì suì gèng yù wèi guó jiā tǎo zéi lì gōng , yù wàng fēng hóu zuò zhēng xī jiāng jūn , rán hòu tí mù dào yán “ hàn gù zhēng xī jiāng jūn cáo hóu zhī mù ”, cǐ qí zhì yě 。 ér zāo zhí dǒng zhuó zhī nán , xīng jǔ yì bīng 。 shì shí hé bīng néng duō de ěr , rán cháng zì sǔn , bù yù duō zhī ; suǒ yǐ rán zhě , duō bīng yì shèng , yǔ qiáng dí zhēng , tǎng gèng wéi huò shǐ 。 gù biàn shuǐ zhī zhàn shù qiān , hòu hái dào yáng zhōu gèng mù , yì fù bù guò sān qiān rén , cǐ qí běn zhì yǒu xiàn yě 。
后徵为都尉,迁典军校尉,意遂更欲为国家讨贼立功,欲望封侯作征西将军,然后题墓道言“汉故征西将军曹侯之墓”,此其志也。而遭值董卓之难,兴举义兵。是时合兵能多得耳,然常自损,不欲多之;所以然者,多兵意盛,与强敌争,倘更为祸始。故汴水之战数千,后还到扬州更募,亦复不过三千人,此其本志有限也。
hòu lǐng yǎn zhōu , pò jiàng huáng jīn sān shí wàn zhòng 。 yòu yuán shù jiàn hào yú jiǔ jiāng , xià jiē chēng chén , míng mén yuē jiàn hào mén , yī bèi jiē wéi tiān zǐ zhī zhì , liǎng fù yù zhēng wéi huáng hòu 。 zhì jì yǐ dìng , rén yǒu quàn shù shǐ suì jí dì wèi , lù bù tiān xià , dá yán “ cáo gōng shàng zài , wèi kě yě ”。 hòu gū tǎo qín qí sì jiāng , huò qí rén zhòng , suì shǐ shù qióng wáng jiě jǔ , fā bìng ér sǐ 。 jí zhì yuán shào jù hé běi , bīng shì qiáng shèng , gū zì dù shì , shí bù dí zhī ; dàn jì tóu sǐ wèi guó , yǐ yì miè shēn , zú chuí yú hòu 。 xìng ér pò shào , xiāo qí èr zǐ 。 yòu liú biǎo zì yǐ wéi zōng shì ), bāo cáng jiān xīn , zhà qián zhà què , yǐ guān shì shì , jù yǒu dāng zhōu , gū fù dìng zhī , suì píng tiān xià 。 shēn wéi zǎi xiàng , rén chén zhī guì yǐ jí , yì wàng yǐ guò yǐ 。
后领兖州,破降黄巾三十万众。又袁术僭号于九江,下皆称臣,名门曰建号门,衣被皆为天子之制,两妇预争为皇后。志计已定,人有劝术使遂即帝位,露布天下,答言“曹公尚在,未可也”。后孤讨禽其四将,获其人众,遂使术穷亡解沮,发病而死。及至袁绍据河北,兵势强盛,孤自度势,实不敌之;但计投死为国,以义灭身,足垂于后。幸而破绍,枭其二子。又刘表自以为宗室),包藏奸心,乍前乍却,以观世事,据有当州,孤复定之,遂平天下。身为宰相,人臣之贵已极,意望已过矣。
jīn gū yán cǐ , ruò wéi zì dà , yù rén yán jìn , gù wú huì ěr 。 shè shǐ guó jiā wú yǒu gū , bù zhī dāng jǐ rén chēng dì , jǐ rén chēng wáng ! huò zhě rén jiàn gū qiáng shèng , yòu xìng bù xìn tiān mìng zhī shì , kǒng sī xīn xiāng píng , yán yǒu bù xùn zhī zhì , wàng xiāng cǔn duó , měi yòng gěng gěng 。 qí huán 、 jìn wén suǒ yǐ chuí chēng zhì jīn rì zhě , yǐ qí bīng shì guǎng dà , yóu néng fèng shì zhōu shì yě 。《 lún yǔ 》 yún :“ sān fēn tiān xià yǒu qí èr , yǐ fú shì yīn , zhōu zhī dé kě wèi zhì dé yǐ 。” fū néng yǐ dà shì xiǎo yě 。 xī lè yì zǒu zhào , zhào wáng yù yǔ zhī tú yàn 。 yuè yì fú ér chuí qì , duì yuē :“ chén shì zhāo wáng , yóu shì dà wáng ; chén ruò huò lì , fàng zài tā guó , mò shì rán hòu yǐ , bù rěn móu zhào zhī tú lì , kuàng yàn hòu sì hū !” hú hài zhī shā méng tián yě , tián yuē :“ zì wú xiān rén jí zhì zǐ sūn , jī xìn yú qín sān shì yǐ ; jīn chén jiàng bīng sān shí yú wàn , qí shì zú yǐ bèi pàn , rán zì zhī bì sǐ ér shǒu yì zhě , bù gǎn rǔ xiān rén zhī jiào yǐ wàng xiān wáng yě 。” gū měi dú cǐ èr rén shū , wèi cháng bù chuàng rán liú tì yě 。 gū zǔ 、 fù yǐ zhì gū shēn , jiē dāng qīn zhòng zhī rèn , kě wèi jiàn xìn zhě yǐ , yǐ jí zi huán xiōng dì , guò yú sān shì yǐ 。
今孤言此,若为自大,欲人言尽,故无讳耳。设使国家无有孤,不知当几人称帝,几人称王!或者人见孤强盛,又性不信天命之事,恐私心相评,言有不逊之志,妄相忖度,每用耿耿。齐桓、晋文所以垂称至今日者,以其兵势广大,犹能奉事周室也。《论语》云:“三分天下有其二,以服事殷,周之德可谓至德矣。”夫能以大事小也。昔乐毅走赵,赵王欲与之图燕。乐毅伏而垂泣,对曰:“臣事昭王,犹事大王;臣若获戾,放在他国,没世然后已,不忍谋赵之徒隶,况燕后嗣乎!”胡亥之杀蒙恬也,恬曰:“自吾先人及至子孙,积信于秦三世矣;今臣将兵三十余万,其势足以背叛,然自知必死而守义者,不敢辱先人之教以忘先王也。”孤每读此二人书,未尝不怆然流涕也。孤祖、父以至孤身,皆当亲重之任,可谓见信者矣,以及子桓兄弟,过于三世矣。
gū fēi tú duì zhū jūn shuō cǐ yě , cháng yǐ yǔ qī qiè , jiē lìng shēn zhī cǐ yì 。 gū wèi zhī yán :“ gù wǒ wàn nián zhī hòu , rǔ cáo jiē dāng chū jià , yù lìng chuán dào wǒ xīn , shǐ tā rén jiē zhī zhī 。” gū cǐ yán jiē gān gé zhī yào yě 。 suǒ yǐ qín qín kěn kěn xù xīn fù zhě , jiàn zhōu gōng yǒu 《 jīn téng 》 zhī shū yǐ zì míng , kǒng rén bù xìn zhī gù 。 rán yù gū biàn ěr wěi juān suǒ diǎn bīng zhòng , yǐ huán zhí shì , guī jiù wǔ píng hóu guó , shí bù kě yě 。 hé zhě ? chéng kǒng jǐ lí bīng wéi rén suǒ huò yě 。 jì wéi zǐ sūn jì , yòu jǐ bài zé guó jiā qīng wēi , shì yǐ bù de mù xū míng ér chù shí huò , cǐ suǒ bù de wéi yě 。 qián cháo ēn fēng sān zǐ wéi hóu , gù cí bù shòu , jīn gèng yù shòu zhī , fēi yù fù yǐ wéi róng , yù yǐ wéi wài yuán , wèi wàn ān jì 。
孤非徒对诸君说此也,常以语妻妾,皆令深知此意。孤谓之言:“顾我万年之后,汝曹皆当出嫁,欲令传道我心,使他人皆知之。”孤此言皆肝鬲之要也。所以勤勤恳恳叙心腹者,见周公有《金縢》之书以自明,恐人不信之故。然欲孤便尔委捐所典兵众,以还执事,归就武平侯国,实不可也。何者?诚恐己离兵为人所祸也。既为子孙计,又己败则国家倾危,是以不得慕虚名而处实祸,此所不得为也。前朝恩封三子为侯,固辞不受,今更欲受之,非欲复以为荣,欲以为外援,为万安计。
gū wén jiè tuī zhī bì jìn fēng , shēn xū zhī táo chǔ shǎng , wèi cháng bù shě shū ér tàn , yǒu yǐ zì xǐng yě 。 fèng guó wēi líng , zhàng yuè zhēng fá , tuī ruò yǐ kè qiáng , chù xiǎo ér qín dà 。 yì zhī suǒ tú , dòng wú wéi shì , xīn zhī suǒ lǜ , hé xiàng bù jì , suì dàng píng tiān xià , bù rǔ zhǔ mìng 。 kě wèi tiān zhù hàn shì , fēi rén lì yě 。 rán fēng jiān sì xiàn , shí hù sān wàn , hé dé kān zhī ! jiāng hú wèi jìng , bù kě ràng wèi ; zhì yú yì tǔ , kě dé ér cí 。 jīn shàng huán yáng xià 、 zhè 、 kǔ sān xiàn hù èr wàn , dàn shí wǔ píng wàn hù , qiě yǐ fēn sǔn bàng yì , shǎo jiǎn gū zhī zé yě 。
孤闻介推之避晋封,申胥之逃楚赏,未尝不舍书而叹,有以自省也。奉国威灵,仗钺征伐,推弱以克强,处小而禽大。意之所图,动无违事,心之所虑,何向不济,遂荡平天下,不辱主命。可谓天助汉室,非人力也。然封兼四县,食户三万,何德堪之!江湖未静,不可让位;至于邑土,可得而辞。今上还阳夏、柘、苦三县户二万,但食武平万户,且以分损谤议,少减孤之责也。
上一篇:让县自明本志令原文拼音版注音版
下一篇:登徒子好色赋原文注音版