与高司谏书原文拼音版注音版
与高司谏书原文注音版
与高司谏书原文拼音版
《 yǔ gāo sī jiàn shū 》
《与高司谏书》
xiū dùn shǒu zài bài , bái sī jiàn zú xià : mǒu nián shí qī shí , jiā suí zhōu , jiàn tiān shèng èr nián jìn shì jí dì bǎng , shǐ shí zú xià xìng míng 。 shì shí yǔ nián shào , wèi yǔ rén jiē , yòu jū yuǎn fāng , dàn wén jīn sòng shè rén xiōng dì , yǔ yè dào qīng 、 zhèng tiān xiū shù rén zhě , yǐ wén xué dà yǒu míng , hào chēng de rén 。 ér zú xià cè qí jiān , dú wú zhuó zhuó kě dào shuō zhě , yǔ gù yí zú xià bù zhī hé rú rén yě 。 qí hòu gèng shí yī nián , yǔ zài zhì jīng shī , zú xià yǐ wéi yù shǐ lǐ xíng , rán yóu wèi xiá yī shí zú xià zhī miàn 。 dàn shí shí yú yǔ yǒu yǐn shī lǔ wèn zú xià zhī xián fǒu 。 ér shī lǔ shuō zú xià :“ zhèng zhí yǒu xué wèn , jūn zǐ rén yě 。” yǔ yóu yí zhī 。 fū zhèng zhí zhě , bù kě qū qū ; yǒu xué wèn zhě , bì néng biàn shì fēi 。 yǐ bù kě qū zhī jié , yǒu néng biàn shì fēi zhī míng , yòu wéi yán shì zhī guān , ér fǔ yǎng mò mò , wú yì zhòng rén , shì guǒ xián zhě yé ! cǐ bù de shǐ yǔ zhī bù yí yě 。 zì zú xià wéi jiàn guān lái , shǐ de xiāng shí 。 kǎn rán zhèng sè , lùn qián shì shì , lì lì kě tīng , bāo biǎn shì fēi , wú yī miù shuō 。 yī ! chí cǐ biàn yǐ shì rén , shú bù ài zhī ? suī yú yì yí zú xià zhēn jūn zǐ yě 。 shì yǔ zì wén zú xià zhī míng jí xiāng shí , fán shí yǒu sì nián ér sān yí zhī 。 jīn zhě tuī qí shí jì ér jiào zhī , rán hòu jué zhī zú xià fēi jūn zǐ yě 。
修顿首再拜,白司谏足下:某年十七时,家随州,见天圣二年进士及第榜,始识足下姓名。是时予年少,未与人接,又居远方,但闻今宋舍人兄弟,与叶道卿、郑天休数人者,以文学大有名,号称得人。而足下厕其间,独无卓卓可道说者,予固疑足下不知何如人也。其后更十一年,予再至京师,足下已为御史里行,然犹未暇一识足下之面。但时时于予友尹师鲁问足下之贤否。而师鲁说足下:“正直有学问,君子人也。”予犹疑之。夫正直者,不可屈曲;有学问者,必能辨是非。以不可屈之节,有能辨是非之明,又为言事之官,而俯仰默默,无异众人,是果贤者耶!此不得使予之不疑也。自足下为谏官来,始得相识。侃然正色,论前世事,历历可听,褒贬是非,无一谬说。噫!持此辩以示人,孰不爱之?虽予亦疑足下真君子也。是予自闻足下之名及相识,凡十有四年而三疑之。今者推其实迹而较之,然后决知足下非君子也。
qián rì fàn xī wén biǎn guān hòu , yǔ zú xià xiāng jiàn yú ān dào jiā 。 zú xià dǐ qiào xī wén wéi rén 。 yǔ shǐ wén zhī , yí shì xì yán ; jí jiàn shī lǔ , yì shuō zú xià shēn fēi xī wén suǒ wéi , rán hòu qí yí suì jué 。 xī wén píng shēng gāng zhèng 、 hào xué 、 tōng gǔ jīn , qí lì cháo yǒu běn mò , tiān xià suǒ gòng zhī 。 jīn yòu yǐ yán shì chù zǎi xiàng dé zuì 。 zú xià jì bù néng wéi biàn qí fēi gū , yòu wèi yǒu shí zhě zhī zé jǐ , suì suí ér dǐ zhī , yǐ wéi dāng chù , shì kě guài yě 。 fū rén zhī xìng , gāng guǒ nuò ruǎn , bǐng zhī yú tiān , bù kě miǎn qiǎng 。 suī shèng rén yì bù yǐ bù néng zé rén zhī bì néng 。 jīn zú xià jiā yǒu lǎo mǔ , shēn xī guān wèi , jù jī hán ér gù lì lù , bù gǎn yī wǔ zǎi xiàng yǐ jìn xíng huò , cǐ nǎi yōng rén zhī cháng qíng , bù guò zuò yī bù cái jiàn guān ěr 。 suī cháo tíng jūn zǐ , yì jiāng mǐn zú xià zhī bù néng , ér bù zé yǐ bì néng yě 。 jīn nǎi bù rán , fǎn áng rán zì dé , le wú kuì wèi , biàn huǐ qí xián yǐ wéi dāng chù , shù hū shì jǐ bù yán zhī guò 。 fū lì suǒ bù gǎn wéi , nǎi yú zhě zhī bù dǎi ; yǐ zhì wén qí guò , cǐ jūn zǐ zhī zéi yě 。
前日范希文贬官后,与足下相见于安道家。足下诋诮希文为人。予始闻之,疑是戏言;及见师鲁,亦说足下深非希文所为,然后其疑遂决。希文平生刚正、好学、通古今,其立朝有本末,天下所共知。今又以言事触宰相得罪。足下既不能为辨其非辜,又畏有识者之责己,遂随而诋之,以为当黜,是可怪也。夫人之性,刚果懦软,禀之于天,不可勉强。虽圣人亦不以不能责人之必能。今足下家有老母,身惜官位,惧饥寒而顾利禄,不敢一忤宰相以近刑祸,此乃庸人之常情,不过作一不才谏官尔。虽朝廷君子,亦将闵足下之不能,而不责以必能也。今乃不然,反昂然自得,了无愧畏,便毁其贤以为当黜,庶乎饰己不言之过。夫力所不敢为,乃愚者之不逮;以智文其过,此君子之贼也。
qiě xī wén guǒ bù xián yé ? zì sān sì nián lái , cóng dà lǐ sì chéng zhì qián xíng yuán wài láng , zuò dài zhì rì , rì bèi gù wèn , jīn bān xíng zhōng wú yǔ bǐ zhě 。 shì tiān zǐ zhòu yòng bù xián zhī rén ? fū shǐ tiān zǐ dài bù xián yǐ wéi xián , shì cōng míng yǒu suǒ wèi jìn 。 zú xià shēn wéi sī jiàn , nǎi ěr mù zhī guān , dāng qí zhòu yòng shí , hé bù yī wéi tiān zǐ biàn qí bù xián , fǎn mò mò wú yī yǔ ; dài qí zì bài , rán hòu suí ér fēi zhī 。 ruò guǒ xián yé ? zé jīn rì tiān zǐ yǔ zǎi xiàng yǐ wǔ yì zhú xián rén , zú xià bù de bù yán 。 shì zé zú xià yǐ xī wén wéi xián , yì bù miǎn zé ; yǐ wéi bù xián , yì bù miǎn zé , dà dǐ zuì zài mò mò ěr 。
且希文果不贤邪?自三四年来,从大理寺丞至前行员外郎,作待制日,日备顾问,今班行中无与比者。是天子骤用不贤之人?夫使天子待不贤以为贤,是聪明有所未尽。足下身为司谏,乃耳目之官,当其骤用时,何不一为天子辨其不贤,反默默无一语;待其自败,然后随而非之。若果贤邪?则今日天子与宰相以忤意逐贤人,足下不得不言。是则足下以希文为贤,亦不免责;以为不贤,亦不免责,大抵罪在默默尔。
xī hàn shā xiāo wàng zhī yǔ wáng zhāng , jì qí dāng shí zhī yì , bì bù kěn míng yán shā xián zhě yě 。 bì yǐ shí xiǎn 、 wáng fèng wéi zhōng chén , wàng zhī yǔ zhāng wèi bù xián ér bèi zuì yě 。 jīn zú xià shì shí xiǎn 、 wáng fèng guǒ zhōng yé ? wàng zhī yǔ zhāng guǒ bù xián yé ? dāng shí yì yǒu jiàn chén , bì bù kěn zì yán wèi huò ér bù jiàn , yì bì yuē dāng zhū ér bù zú jiàn yě 。 jīn zú xià shì zhī , guǒ dāng zhū yé ? shì zhí kě qī dāng shí zhī rén , ér bù kě qī hòu shì yě 。 jīn zú xià yòu yù qī jīn rén , ér bù jù hòu shì zhī bù kě qī yé ? kuàng jīn zhī rén wèi kě qī yě 。
伏以今皇帝即位已来,进用谏臣,容纳言论,如曹修古、刘越虽殁,犹被褒称。今希文与孔道辅皆自谏诤擢用。足下幸生此时,遇纳谏之圣主如此,犹不敢一言,何也?前日又闻御史台榜朝堂,戒百官不得越职言事,是可言者惟谏臣尔。若足下又遂不言,是天下无得言者也。足下在其位而不言,便当去之,无妨他人之堪其任者也。
fú yǐ jīn huáng dì jí wèi yǐ lái , jìn yòng jiàn chén , róng nà yán lùn , rú cáo xiū gǔ 、 liú yuè suī mò , yóu bèi bāo chēng 。 jīn xī wén yǔ kǒng dào fǔ jiē zì jiàn zhèng zhuó yòng 。 zú xià xìng shēng cǐ shí , yù nà jiàn zhī shèng zhǔ rú cǐ , yóu bù gǎn yī yán , hé yě ? qián rì yòu wén yù shǐ tái bǎng cháo táng , jiè bǎi guān bù de yuè zhí yán shì , shì kě yán zhě wéi jiàn chén ěr 。 ruò zú xià yòu suì bù yán , shì tiān xià wú de yán zhě yě 。 zú xià zài qí wèi ér bù yán , biàn dāng qù zhī , wú fáng tā rén zhī kān qí rèn zhě yě 。
昔汉杀萧望之与王章,计其当时之议,必不肯明言杀贤者也。必以石显、王凤为忠臣,望之与章为不贤而被罪也。今足下视石显、王凤果忠邪?望之与章果不贤邪?当时亦有谏臣,必不肯自言畏祸而不谏,亦必曰当诛而不足谏也。今足下视之,果当诛邪?是直可欺当时之人,而不可欺后世也。今足下又欲欺今人,而不惧后世之不可欺邪?况今之人未可欺也。
zuó rì ān dào biǎn guān , shī lǔ dài zuì , zú xià yóu néng yǐ miàn mù jiàn shì dà fū , chū rù cháo zhōng chēng jiàn guān , shì zú xià bù fù zhī rén jiān yǒu xiū chǐ shì ěr 。 suǒ kě xī zhě , shèng cháo yǒu shì , jiàn guān bù yán ér shǐ tā rén yán zhī , shū zài shǐ cè , tā rì wéi zhāo tíng xiū zhě , zú xià yě 。《 chūn qiū 》 zhī fǎ , zé xián zhě bèi 。 jīn mǒu qū qū yóu wàng zú xià zhī néng yī yán zhě , bù rěn biàn jué zú xià , ér bù yǐ xián zhě zé yě 。 ruò yóu yǐ wèi xī wén bù xián ér dāng zhú , zé yǔ jīn suǒ yán rú cǐ , nǎi shì péng xié zhī rén ěr 。 yuàn zú xià zhí xié cǐ shū yú cháo , shǐ zhèng yǔ zuì ér zhū zhī , shǐ tiān xià jiē shì rán zhī xī wén zhī dāng zhú , yì jiàn chén zhī yī xiào yě 。
昨日安道贬官,师鲁待罪,足下犹能以面目见士大夫,出入朝中称谏官,是足下不复知人间有羞耻事尔。所可惜者,圣朝有事,谏官不言而使他人言之,书在史册,他日为朝廷羞者,足下也。《春秋》之法,责贤者备。今某区区犹望足下之能一言者,不忍便绝足下,而不以贤者责也。若犹以谓希文不贤而当逐,则予今所言如此,乃是朋邪之人尔。愿足下直携此书于朝,使正予罪而诛之,使天下皆释然知希文之当逐,亦谏臣之一効也。
qián rì zú xià zài ān dào jiā , zhào yǔ wǎng lùn xī wén zhī shì 。 shí zuò yǒu tā kè , bù néng jìn suǒ huái 。 gù zhé bù qū qū , fú wéi xìng chá , bù xuān 。 xiū zài bài 。
前日足下在安道家,召予往论希文之事。时坐有他客,不能尽所怀。故辄布区区,伏惟幸察,不宣。修再拜。
延伸阅读:与高司谏书文言文翻译、注释
上一篇:与陈伯之书原文拼音版注音版
下一篇:游小盘谷记文言文拼音版注音版